Η ομάδα των τριών χάλκινων αγαλματίων, ενός ανδρικού μεγαλύτερου στο κέντρο και δύο μικρότερων γυναικείων όμοιων μεταξύ τους, βρέθηκε στο εσωτερικό του ναού της αγοράς της αρχαίας πόλης της Δρήρου. Χρονολογούνται στον 8ο αι. π.Χ. και αποτελούν τα πρωιμότερα γνωστά στον ελληνικό κόσμο σφυρήλατα αγάλματα, κατασκευασμένα δηλαδή από συναρμολογημένα φύλλα χαλκού πάνω σε ξύλινο πυρήνα που δεν σώθηκε. Οι μορφές ταυτίζονται με τον θεό Απόλλωνα, τη θεά Άρτεμη και τη μητέρα τους Λητώ. Το ανδρικό είναι όρθιο, γυμνό σε ελαφρύ διασκελισμό, έχει το δεξί του χέρι μπροστά στο στήθος και το αριστερό ελαφρά προς τα πίσω. Τα μαλλιά του είναι μακριά, ένα στοιχείο που πιθανώς αντλεί από τη μινωική τέχνη, και τα μάτια του ήταν ένθετα από πολύτιμο λίθο που δεν διατηρήθηκε. Οι γυναικείες μορφές είναι όρθιες, ντυμένες, με τα χέρια παράλληλα με το σώμα. Οι χιτώνες τους είναι διακοσμημένοι με δύο κατακόρυφες ζώνες και μία οριζόντια στην κάτω πλευρά. Έχουν κοντή κόμη και φορούν χαμηλό πόλο στο κεφάλι, ενώ τα μάτια τους ήταν επίσης ένθετα. Τα αγαλματίδια στέκονταν πάνω σε βάση και πιθανότατα ήταν λατρευτικά, καθώς βρέθηκαν σε θρανίο μέσα στο ναό του Απόλλωνα Δελφινίου ή Πυθίου, στην αγορά της αρχαίας Δρήρου. Σε σχέση με τα προγενέστερα χάλκινα αγαλμάτια των αρχών του 8ου αι. π.Χ. τα σφυρήλατα της Δρήρου είναι πιο στρογγυλά και ογκώδη, καθώς έχει ήδη ξεκινήσει να αναπτύσσεται στην τέχνη η αρχαϊκή ανθρώπινη μορφή με την απόδοση ανατομικών λεπτομερειών και το φυσικό ρεαλισμό.